غلامحسین ساعدی | داستاننویس و سفرنامهنویس |اشاره بندر و دریا | در شمارهی قبل، بخش نخست «سایههای خوش در حاشیهی خلیج» تقدیم خوانندگان شد و همانجا به اشاره گفتیم که این سفرنامه، مشاهدات غلامحسین ساعدی، داستاننویس مشهور معاصر است از کرانههای جنوبی کشور؛ از بنادر و سواحل استان بوشهر تا بنادر و جزایر کوچک و بزرگ استان هرمزگان در بیش از 55 سال پیش. گویا ساعدی دوست داشته این سفرنامه را در کتابی مستقل با همین عنوان منتشر کند که متاسفانه ناتمام میماند و فقط چند قسمت از آن در زمان حیات نویسنده در نشریات همان دوران چاپ میشود، درست مثل همین نوشته که در دو شمارهی پیایی «جنگ هنر امروز»، ضمیمهی هفتهنامهی «دنیای جدید» در سال 1346 منتشر شده است و از دیگر شمارههای بعدیِ آن در این نشریه خبری نیست! در شمارهی بعدی «بندر و دریا»، بخشهای دیگری از این سفرنامه را خواهید خواند که حاصل سفر ساعدی به برخی بنادر و جزایر استان هرمزگان در بیش از نیمقرن پیش است.در ساحل
کاکی هرچه دریا آرام و راحت و نرم است و پناهگاهی است برای کشتیهای بزرگ شرکت میگوگیری (Golf Fisher’s Company) کویتی، کوهها و تپههای اطراف، وحشیتر و زندهتر و وهمآورتر است. و وقتی پشت به دریا و رو به خشکی، تپهها و سنگوارههای قصور خیالی را تماشا میکنید، با گذشت هر لحظه، سیلابهای عظیم نور خورشید، که از حاشیهی بریدگی و داخل حفرهها و مدخلهای عجیبوغریب و از زیر طاقهای عظیم رسوبات جاری است، تغییر رنگ و تغییر جهت میدهد و آنوقت زندگی و حرکت طبیعت بهصورت حرکت اشباح و عناصر بیشکل و پرقدرت خیالی درمیآید.در اینجا صحبت از بندر «دَیّر» است در ساحل «کاکی»؛ بندری که سالها پیش قبرستان آبادیهای اطراف بوده و امروزه بخشدارنشینِ نجات ۳۸ مسافر جزیره خارگ از خطر غرق شدن...
ما را در سایت نجات ۳۸ مسافر جزیره خارگ از خطر غرق شدن دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : bushehrcontrol بازدید : 144 تاريخ : سه شنبه 7 تير 1401 ساعت: 9:43